Παρασκευή 15 Ιουνίου 2007

Το κύμα σηκώθηκε…

Νάτος, πάλι, όλος αυτός ο συρφετός των λυσσασμένων «πατριωτών» που σκληρίζουν για κάθε υποψία βήματος προς τα εμπρός. Μαζί τους, τα άνωθεν του Προεδρικού παντός τύπου πτερόεντα παπαγαλάκια, κόκκινα ή μπλε, που τα καλούν επί παντός επιστητού στα κανάλια ή που αραδιάζουν τις χολερικές τους σκέψεις στα φίλια ΜΜΕ, που όλα τα εξηγούν, όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν, λογικά και παράλογα. Που μοιράζουν πιστοποιητικά εθνικοφροσύνης και πολιτικά ορθής συμπεριφοράς.

Διότι αυτό κάνουν οι πραίτορες του απορριπτισμού: επιδίδονται σε ένα ρεσιτάλ δοκησισοφίας, εξυπνακισμού, λογικών ανακολουθιών, άνθρωποι χωρίς αρχές, τυχοδιώκτες του κερατά και δημαγωγοί για βραδύνους.

Όλοι αυτοί, ΤΟ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΛΕΜΕ, δεν έχουν «φόβον θεού», είναι θεομπαίχτες με ντοκτορά. Δεν είναι πατριώτες, είναι επαγγελματίες έλληνες - έτσι με μικρό, όπως τους αξίζει. Πολλοί τους κολλάνε την ταμπέλα των ακροδεξιών και των εθνικιστών. Δεν είναι. Πολύ απλά γιατί δεν έχουν καν ιδεολογία. Είναι παράσιτα μιας παρηκμασμένης δημοκρατίας, αριβίστες και καταφερτζήδες μιας φαύλης κυβέρνησης. Αλληθωρίζουν στο χρώμα του χρήματος, χαμαιλεοντίσκοι της κακιάς ώρας και ερασιτέχνες ανεμοδείκτες, που έχουν αγκιστρωθεί στις δημόσιες θέσεις. Εμείς τους ανεχόμαστε - και πραγματικά, I don’t know why…

Με την ίδια ευκολία που χρησιμοποιούν διαπρύσιες ρήσεις και ανυποχώρητους θούριους - «καλύτερα να τρώμε πέτρες» - με την ίδια ακριβώς ευκολία μπαζώνουν αντιαρματικές τάφρους για το επόμενο μεγάλο έργο. Δεν ορρωδούν προ ουδενός, ειδικά ενώπιον του εαυτού τους, αφού αυτό θα σήμαινε ότι έχουν συνείδηση. Όλο αυτό το κύκλωμα των Σικελών κηρύσσει ανένδοτους αγώνες για τη λευτεριά και καλούν τους πρόσφυγες να μην λυγίσουν κάτω από τα οικονομικά βάρη που τους έχουν χώσει. Χα! Αμέσως μετά τα παχιά λόγια και την ανέξοδη δημοκοπία, όλοι αυτοί θα καβαλήσουν ένα πολυτελές αυτοκίνητο για να πάνε στα σουπερ-ουάου γραφεία, για να ετοιμάσουν άλλη μια αγωγή για καθυστερημένες δόσεις σε μια Τράπεζα και θα χρεώσουν ακόμα ένα εικοσάλιρο σε ένα δυσπραγούντα που γυρεύει την υγειά του.

Είναι η πέμπτη φάλαγγα που υπάρχει πάντα ανάμεσα μας, ίσως με άλλα πρόσωπα, ίσως με άλλα χρώματα, ωστόσο είναι πάντα εκεί, έτοιμη να φιμώσει την αντίθετη άποψη και να βιάσει κάθε υποψία αμφισβήτησης. Είναι αυτό που κάνει η παρούσα διακυβέρνηση: διαρρηγνύει τα ιμάτια της για τη «διάρρηξη» της ενότητας από τους διαφωνούντες, επειδή δεν υποτάσσονται στις απόψεις της. Μαζί με αυτή τη σκαιή κατηγορία έρχεται και η επίρριψη ευθυνών στους διαφωνούντες για τα σημερινά αδιέξοδα και τη στασιμότητα. Κι αυτό δεν μπορεί παρά να φανερώνει την ανευθυνότητα και την ανικανότητα της, αποτελεί πισωγύρισμα σε πρακτικές τους παρελθόντος, όταν χάριν εσωτερικής κατανάλωσης τα πάντα ήταν θεμιτά κι ο σκοπός αγίαζε τα μέσα. Ξυπνήστε: δεν είμαστε πια στο 60! Αυτές οι αντιλήψεις δεν περνάνε πια κι αν επιμένουν οι παροικούντες την Ιεροκυβέρνηση σε αυτές είναι επειδή προφανώς θεωρούν πως έχουν να κάνουν με ανεγκέφαλους.

Κι όμως, η θάλασσα άρχισε να ανακινείται προχθές, στην Κρατική Έκθεση. Το κύμα σηκώθηκε και, δεν μπορεί, σε λίγους μήνες θα «σκάσει» παρασέρνοντας όλα τα περιττά από τις ακτές αυτού του τόπου….

(Παραλλαγη σε ενα κειμενο του Σταθη)

2 σχόλια:

Aceras Anthropophorum είπε...

Ρε γαμώ το! πως μπορεί άνθρωπος και δή Κυπραίος να χειρίζεται τες λέξεις με τόσην μαεστρία για να περιγράψει με τόσην ακρίβιαν μιαν πραγματικότηταν!!

Μόνη reserve: Το κύμαν που εσηκώθην προχτές στην κρατικήν έκθεσην, εν το κύμαν που έκατσεν πριν 4 1/2 χρόνια όταν είχεν σκάσει πριν στες ακτές του χρηματιστηρίου, στες ακτές της Κρήτης για να αποθηκεύσει πυραύλους S300 τζαι δηλητήριον εθνικισμού, το κύμαν που είχε σηκωσει (και σηκώνει) στρατιές ελληναράδες που εσάρωσαν την μόνην σοβαρήν ευκαιρίαν να τελειώσει η διχοτόμηση και που θα σαρώσουν και την επόμενην αν υπάρξει. Φοβάμαι ότι αν είναι αυτόν το κύμα που θα σκάσει στις ακρογιαλιές του δυσμοιρου τόπου, σε 5 χρόνια, απογοητευμένος, πάλε, θα περιγράφεις την ίδιαν πραγματικότηταν με διαφορετικές εικόνες. Μακάρι να έχω άδικον. Φαίνεστε μου ότι το προβλημαν (τζαι η λύση) εν αλλού.

Μου φαίνεται ότι το κύμαν που εσηκώθην στην κρατικήν έκθεσην εν μια μάτσα ωραία λόγια. Η διαφορά που τα ωραία λόγια που θκιαβάζω στα άρθρα σου είναι η ΟΥΣΙΑ. Τα μουσκουρούθκια περι πολιτών τζαι περι συναγερμικών στελεχών που δεν ήβραν θέσην να κάτσουν, φαίνουνται τόσον αστεία άμαν τα θωρείς που το εξωτερικόν. Τα δε ωραία λόγια, όταν αντιληφτείς ότι τα άκουσες πριν λίγες μέρες στα γαλλικά και είναι μια weighted mean του λογου του Sarkosy (που εκέρδισεν στες κάλπες) τζαι της Royal (που εκέρδισεν τες καρκιές των ευασθήτων), καταλάβεις ότι είναι γραμμένα απο καλοθκιαβασμένον επικοινωνιολόγον. Τζαι θέλεις να βάλεις τα κλάματα. ΠΑΛΕ.

Δασκαλούα είπε...

Να σου πω εγώ Ασερα που τον ξέρω τούτον τον κύριον! Εννεν τέλεια κυπραίος. την πρώτη φορά που ήρτε στην τάξη τζιαι άρκεψεν τζιαι εμίλαν να δεις ίντα μπου πάθαμεν.

Νομίζω, Νικόλα, ότι άμα ο άλλος εν θα έσιει λόγον ύπαρξης με την όποιαν λύση (ξερεις το ότι εμείς οι θκυο εν συμφωνούμεν, αλλά μετά ήταν να εβαρκούμαστουν :-0)... Εν για αυτό που νομίζω ότι εν λλίον ψευδαίσθησιν να ποντάρεις πάνω τους τζιαι να "θέλεις έναν πρόεδρον" που να μεν ένι έτσι τζιαι να ένι άλλωσπως.

Τώρα ότι υπάρχουν τζιαι άλλες πολιτικές δυνάμεις που μπορούν να εξυπηρετούνται που μιαν όποιαν λύσην... εν σημαίνει απαραίτητα ότι τούτο γίνεται για το καλο του κόσμου που τη μια τζιαι που την άλλη αφήνουν τζιαι τους εθνικισμούς τους στη φαρέτρα τους για να τους πιρκολίσουν ανά πάσα στιγμήν.

Αυτά ως σκόρπιες σκέψεις. Πούσια πάω στο μπλογκ μου να σε βάλω στα λινκς μου.