Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008

ΛΕΥΚΟ - ΑΠΟΧΗ


«Κύριε, όχι μ’ αυτούς.
Ας γίνει αλλιώς το θέλημά Σου»
Υστερόγραφο, Γ. Σεφέρης


Πως φτάσαμε εδώ, στη μεγάλη αρένα, δεν το θυμάμαι. Και ούτε που έχει πια σημασία. Άλλοι ήλθαμε εθελοντικά, άλλοι «δι’ επαγγελματικούς λόγους», άλλοι πισθάγκωνα δεμένοι κι οι πιο αφελείς πιστεύοντας πως πάμε σε γιορτή. Στοιχισμένοι πίσω από τον Κασουλίδη, με τα εθνικόφρονα σωματεία, τον Αρχιεπίσκοπο, τους αγωνιστές και τους απογόνους τους. Ζυγισμένοι πίσω από το Χριστόφια, παρέα με το ΔΗΚΟ, τα 3 Υπουργεία, την ΟΜΟΝΟΙΑ, τον κ. Νικολάου. Από τον αυτοκρατορικό θρόνο ο Τάσσος χασκογελάει με την πολιτική παρτούζα. Καλωσορίσατε στο 1950!
Και τώρα είμαστε όλοι μέσα, αριστεροί της πλάκας και οι δεξιοί της σημαίας, οι χριστιανοί και τα λιοντάρια, οι μέτοικοι και οι μετανάστες, οι δεσμώτες και οι δεσμοφύλακες, οι πραίτορες, οι αρχιερείς, οι γενικοί γραμματείς, οι λακέδες μαζί με τους αιχμαλώτους, τους είλωτες, τους μουζίκους, τους ισοβίτες, τα κλεφτρόνια, τα πρεζόνια, τους άνεργους. Όλοι θεατές, όλοι μελλοθάνατοι. Όλοι εναντίον όλων.
Πρώην σύμμαχοι, ομόδοξοι και ομοϊδεάτες, ομόσταυλοι και ομοιοπαθείς αλληλοσφάζονται με τον πιο άγριο τρόπο. Ούτε τον αντίπαλό σου δεν μπορείς πλέον να επιλέξεις. Παντού διεξάγονται κωμικοτραγικές μάχες. Μάχες γελοίες. Μάχες μεταξύ γελωτοποιών και κλόουν. Εκδίδονται ετυμηγορίες και συνοπτικές αποφάσεις, στα γρήγορα, στο ποδάρι. «Θα σε σφάξω πριν σφαγώ. Θα σε σφάξω επειδή όλοι σφάζουν. Θα θυμηθώ τι είχες κάνει πριν δέκα χρόνια, πριν πέντε, πριν δεκαπέντε αιώνες». «Με την ίδια λύσσα θα σου επιτεθώ είτε είσαι μαρίδα είτε καρχαρίας. Είτε δημόσιος υπάλληλος είτε ιδιώτης».
Όσοι βρέθηκαν για κάποιο λόγο, κάποια εποχή «απ’ έξω», αυτοί είναι οι πιο αιμοσταγείς! «Τιμωρούν» τους «μέσα». Τώρα όλοι είναι «μέσα» και όλοι θέλουν να βγάλουν τον άλλον από τη μέση. Επικαλούμενοι κάποια παλιά ιστορία –ή την ίδια την Ιστορία. Ο καθένας θυμάται μια παλιά βεντέτα. Κι αν δεν θυμάται την εφευρίσκει. Κι αν δεν μπορεί να την εφεύρει, δεν αναζητά καν έναν λόγο, μια αφορμή, αρκεί που βρέθηκε κάποιος απέναντί του και του χιμάει. Πριν καν ακουστεί η απειλή, έχει αρχίσει το μαχαίρωμα. Όπου φτάνει η σπάθα, η λόγχη ή το ξίφος του καθενός. Άλλος το βυθίζει στα έντερα, άλλος στο μάτι, άλλος στην καρωτίδα, άλλος θα κόψει ένα αφτί –και κανείς δεν θα το πάρει από κάτω να το ξανακολλήσει. Λαλούν και ξαναλαλούν οι πετεινοί. Και μια και δυο και τρεις. Και χίλιες δεκατρείς φορές. Όσες και οι αρνήσεις.
Κόκκινη λάσπη. Αίμα και άμμος και σπέρμα και σκατά και εντόσθια χυμένα. Κάποιοι περιφέρονται με δύο κομμένα κεφάλια στο χέρι, άλλοι με άλλα μέλη, άλλοι φτιάχνουν κολιέ με κομμένα αυτιά. Κι ύστερα από λίγο πέφτουν και οι ίδιοι από χτύπημα ύπουλο, από πίσω. Κάποιος, που και που, σηκώνει φωνή: «Σταματήστε! Δεν πάει άλλο!». Αυτός τρώει τις περισσότερες μαχαιριές, τσεκουριές, μπαλταδιές, σφυριές. Τον πολτοποιούν με ένα: «Πως τολμάς, ρε αρχίδι;».
Κάποιοι αυτοκτονούν, ενώ έχουν ήδη καρφωμένο ένα στιλέτο στην πλάτη. Άλλοι αποκόπτουν τα γεννητικά τους όργανα και τα πετούν στο πρόσωπο κάποιου απέναντι. Άλλοι κάνουν προτάσεις για απόδραση από το στάδιο, παίρνοντας θέση πίσω από τα μυδράλια. Κι άλλοι κλαίνε και κλαίγονται την ίδια στιγμή που ξεριζώνουν μια καρδιά με τα δάχτυλά τους. Μεγαλύτερη αμαρτία: η επιβίωση. Όποιος το διαπράττει τιμωρείται αμείλικτα. «Διότι τα κατάφερε να επιζήσει!». Οι κάμερες καταγράφουν τη σφαγή ενώ την ίδια στιγμή την προβάλλουν στις μεγάλες οθόνες πάνω από την αρένα. Άρτος πασπαλισμένος με παχιές στρώσεις σπέρματος και θέαμα. Όλοι εναντίον όλων. Παίρνοντας «μάτι» το debate της ίδιας μας της παρακμής.
Αυτές οι εκλογές δεν έχουν πια τίποτα που να με αφορά. Όπως είπε και ο πρωταγωνιστής στο Trainspotting: “I choose not to choose...”

(πειραγμενο κειμενο του naftilou)

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

@ Νικόλας,

Ένα πρώτο σύντομο σχόλιο (θα ακολουθήσει και δεύτερο πιο περιεκτικό) για το σημερινό σου post. Το σχόλιο μου δεν θα είναι επαινετικό όπως του Συντρόφου σου Aceras ή του κάθε χειροκροτητή της αποχής και του λευκού. Διαβάζοντας το νόμισα ότι βρισκόμουν μπροστά σ’ ένα χασάπη ή έναν παθολογοανατόμο. Κείμενο μακάβριο, νεκατσιαστό και απελπιστικά απαισιόδοξο!
Ευχαριστώ, αλλά δεν θα πάρω αγαπητέ Νικόλας!

Anef_Oriwn
Παρασκευή 22/2/2008 – 10:19 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

@anef-orion

Από τους αξιολογικους-απαξιωτικους χαρακτηρισμους σου φαινεται ότι σε εβγαλα από τα ορια σου, άνευ οριων..Ωραία αντιφαση!

Αναμενω την καίρια παρεμβαση σου, το άρθρο καταπελτη. Μεχρι τοτε σου αφιερωνω το πιο κατω κειμενο (κλεμενο κι αυτο)

"Το είχα ξαναγράψει, τότε, στην εποχή της αθωότητας, όταν τα ιστολόγια έκαναν τα πρώτα τους βήματα: το να γράφεις δημόσια δεν είναι ένα ακίνδυνο σπορ.

Κάποιοι νόμιζαν και το νομίζουν ακόμη πως οι νέες τεχνολογίες είναι ένα ελντοράντο όπου όποιος θέλει γράφει ο,τι θέλει πίσω από όποιο ψευδώνυμο θέλει και δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Δεν είναι έτσι. Ποτέ δεν ήταν έτσι και ποτέ δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο. Ο «λογαριασμός» έρχεται κάποια στιγμή και είναι είτε πιστωτικός είτε χρεωστικός. Καμιά μάσκα (του Ζορό ή του Λόου Ρέιντζερ), καμιά ανωνυμία δεν πρόκειται ποτέ να κρύψει κάποιον που κάνει το μεγάλο βήμα: να εκτεθεί δημόσια.

Οι «Μάσκες» και οι «ανωνυμίες» δεν είναι εργαλεία επικοινωνίας. Δεν προστατεύουν κανέναν και από τίποτα. Αντίθετα είναι εργαλεία που συμφέρουν το σύστημα. Και βέβαια παραμένουν αναλώσιμες για το σύστημα. Οσο παίζουν το παιχνίδι τους (ένα παιχνίδι, ουσιαστικά, συντήρησης και δημαγωγίας) έχει καλώς. Οταν όμως πάνε να δαγκώσουν το κόκαλο και τα ψαχνά, όταν πάνε να υπερβούν τις συνθήκες λειτουργίας του συστήματος, τότε καταδιώκονται.

Δύο πράγματα φοβούνται οι κυρίαρχοι μηχανισμοί: 1. την επώνυμη άποψη και 2. το αντίθετό της: την σιωπή. Οι μηχανισμοί δεν αντέχουν την επωνυμία, όμως δεν αντέχουν και το να τους αγνοείς. Κάθε άλλη στάση λειτουργεί υπέρ του…


Συμβαίνει όμως και κάτι άλλο: επειδή το κάθε σύστημα λειτουργεί –όποτε το συμφέρει- «τυφλά», οι μασκοφόροι-ανώνυμοι θέτουν σε κίνδυνο και όλους εκείνους που εκφράζονται επωνύμως στη δημόσια σφαίρα. Τα δεδικασμένα δεν θα ξεχωρίσουν όσους τηρούν την δεοντολογία. Την όποια δεοντολογία!"

ΝΙΚΟΛΑΣ

AXL είπε...

@Nicolas

Eipa polles fores oti exoumen mia doulian na kamoumen kai tha simaxisoume akomi kai me to diavolo an xriastei.

Sirte konta sas xriazomaste gia naftasoume sto terma.

Ena vima kathe fora.

Ανώνυμος είπε...

@ Νικόλας,

Τελικά η θεωρία απέχει έτη φωτός από την πράξη! (Γι’ αυτό και γενικά είναι εύκολο να κάνεις κριτική αλλά σχεδόν αδύνατο να αποδεχτείς κριτική!)
Το τελευταίο που περίμενα να κάνεις (ίσως γιατί παραμένω ρομαντικός ακόμα και εμπιστεύομαι τους ανθρώπους) ήταν να διαγράψεις το ψεσινό μου σχόλιο.
Λυπάμαι αν με τα γραφόμενα μου σου προκάλεσα αναταραχή, αλλά λυπάμαι διπλά που αποδεικνύεται ότι δεν είχα λάθος στις εκτιμήσεις: Ότι δηλ. δεν δέχεσαι οποιαδήποτε διαφορετική (ή κριτική) άποψη (που δεν περιέχει επαίνους) για τα γραπτά σου!
Τελικά δικό σου είναι το blog, εσύ είσαι ο διαχειριστής άρα νομιμοποιείσαι να κανείς και face control!
Καλή Κυριακή!

Anef_Oriwn
Κυριακή 24/2/2008 – 9:48 π.μ.

Ανώνυμος είπε...

@aner orion

Den diegrapsa kanena sxolio pote, oute se ayto to keimeno oyte se kanena allo.

Makria apo mena tetoies idees kai methodoi.

Nikolas

Unknown είπε...

Αγαπητέ Φίλε,

Είναι η πρώτη φορά που γράφω στο Blogg σου και γι' αυτό να μου επιτέψεις να σους απευθύνω ένα μεγάλο μπράβο! Ο λόγος δεν είναι γιατί συμφωνώ απόλυτα και πάντα με αυτά που γράφεις αλλά γιατί οφείλω σαν ένας πολίτης της γενιάς του 79 να επενώ τους λίγους της γενιάς μας που ανησυχούν ουσιαστικά για το μέλλον αυτού του τόπου και δεν φοβούνται να εκφράζονται ελέυθερα.Αυτό που δεν αντέχω να βλέπω είναι τους περισσότερους της γενιάς μας να κάθονται αμέτοχοι, χωρίς καν να παρακολουθούν τις εξελίξεις και να σχηματίζουν προσωποκομματικές απόψεις.
Εν παση όμως περιπτώσει επί του προκειμένου, θέλω να πω ότι όντως το κλίμα των ημερών όπως το περιγράφεις κάπως έτσι ήταν. Και αυτό ήταν λυπηρό. Το κλίμα όμως σήμερα είναι εντελώς διαφορετικό. Και αυτό πρέπει να το ομολογήσουμε.Και να ομολογήσουμε επίσης ότι οφείλεται στη σοβαρότητα των δύο ανθυποψηφίων καθώς και στους κύριους των επιτελείων. Ο Χριστόφιας ήταν απόλυτα επιτυχής στις πρώτες του δηλώσεις. Δεν άφησε στους οπαδούς του να εκδηλωθούν με απερίσκεπτη συνθηματολογία εναντίον του ανθυποψηφίου του, καλλιεργώντας με αυτό τον τρόπο κλίμα ενότητας. Στα γραφεία του ΔΗΚΟ επίσης άφησε την σφραγίδα του με την ουρά που πρόσθεσε στο σύνθημα "΄Τα σύνορα μας είναι στην Κερύνια" βάζοντας το θέμα στην πραγματική του διάσταση.Από την άλλη ο Κασουλίδης και ο Αναστασιάδης έτειναν χείρα βοηθείας προς το Χριστόφια σε ότι αφορά το Κυπριακό και καλλιέργησαν επίσης ένα κλίμα ενότητας. Αν και είναι πρόωρο εντούτοις μπορούμε να πούμε ότι είναι ίσως η πρώτη φορά που έχουμε πολιτική ηγεσία καλύτερη από αυτή που μας αξίζει. Πλην ορισμένων, που αποδεδειγμένα εκφράζουν πολίτες που δεν είναι της γενιάς μας, οι περισσότεροι των οποίων είναι στα νεκροταφεία).
Τελειώνοντας όμως θα ήθελα να θέσω και κάποιους προβληματισμούς για να μην ξεχνιώμαστε. Η συμμετοχή του γνωστού δικηγορικού γραφείου/κόμματος στην εξουσία αποτελεί κίνδυνο σε ότι αφορά την εσσωτερική διακυβέρνηση και η συμμετοχή του "κεντρώου" χώρου στην εξουσία (που μόνο το ΕΥΡΩΚΟ λείπει από αυτόν τον κεντρώο χώρο)δεν αποτελεί εχέγγυο για την πλήρη στήριξη του Χριστόφια σε ότι αφορά την πολιτική που θα ακολουθήσει για το Κυπριακό.
Εντούτοις όμως είμαστε αισιόδοξοι!

Ανώνυμος είπε...

Attention please!
->> Remove Viruses! <<-

kyriakos είπε...

I CHOOSE LIFE!!!!!!

:P

Ανώνυμος είπε...

@ Kyriake,

U chouse laife!
Can u explain that?

Anef_Oriwn
Δευτέρα 3/3/2008 – 9:12 μ.μ.