Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2007

Μαθήματα πατριδογνωσίας για αρχάριους


“Ήρωες, μίξερ, μανταλάκια, σερβιέτες,
λάβαρα, κόμιξ, σούπερ-μάρκετ, ηγέτες,
ρήτορες, μπλέντερ, βιταμίνες, μονώσεις,
κι ό,τι σου τάζουνε για να καυλώσεις.”

«Όλα από χέρι καμένα»
Κώστας Τριπολίτης

Πρόεδροι που μεταλλάσονται σε πρωθιερείς της διαπλοκής με ξένες εταιρίες. Και μετά κάνουν την πάπια γιατί δεν υπήρχε τίποτα παράνομο.

Κομμουνιστές που δεν καταδέχονται να κυκλοφορήσουν με κάτω των 2000 κυβικών αυτοκίνητα. Και δίνουν οδηγίες από υπερπολυτελή γραφεία για το επόμενο στάδιο της πάλης των τάξεων.

Δεξιοί που ξύπνησαν μια μέρα και συνειδητοποίησαν ότι το φίδι του εθνικισμού, που ανάθρεψαν για χρόνια, τώρα γύρισε εναντίον τους. Και καμιά μεταμέλεια δεν αρκεί πια.

Ένα κράτος που βαφτίστηκε στα λύματα της αναξιοκρατίας και της λογικής των ημετέρων. Και αντιδρά σε κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού και κάθαρσης της σαπίλας.

Ένα έθνος από developer που ασελγεί ασύστολα πάνω στη γη του χτίζοντας εκτρώματα και ξεπουλώντας όσο-όσο το δεσμό του με αυτή τη γη. Δεν είναι ότι όλοι έχουν μια τιμή, είναι που όλα πια έχουν μια ταρίφα.

Ένας λαός αιώνιων δούλων, που τώρα απέκτησε αυτό εξεγερμένους δούλους. Και στέκεται αμήχανο μπροστά στη διεκδίκηση της αξιοπρέπειας τους. Πως να αντιληφθείς κάτι που έχεις λησμονήσει αιώνες πριν;

Μια κοινότητα που θεωρεί ότι τα υπόλοιπα 6 δισεκατομμύρια του πλανήτη ασχολούνται στα αλήθεια με το τι γίνεται σ’ αυτή τη ρωγμή του χώρου. Και επιμένει να ομφαλοσκοπεί, κάνοντας τα ίδια και ίδια λάθη, με τους ίδιους και ίδιους αρχηγούς, εδώ και χρόνια.

Ένα ποίμνιο αμνών, που οδηγείται πνευματικά από μια ημιμαθή κάστα αλιβάνιστων, φιλάργυρων ιεραρχών. Και κοινωνεί Κυριακή πρωί τον προδομένο Λόγο.

Ένας συρφετός συντηρητικών που τα σαββατοκύριακα συνωστίζεται σε αίθουσες δεξιώσεων και σε γήπεδα για να αλληλοχαιρετίσει και να αλληλοβριστεί. Και επιμένει αλόγιστα στην ίδια απαράλλακτη ρουτίνα για χρόνια.

Μια σειρά από προσκυνημένες συντεχνίες που βουβαίνονται όταν συμβαίνουν θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα στα συγκροτήματα των μεγαλοεργολάβων, που αδρανούν μπροστά στην υποχώρηση των εργατικών κατακτήσεων, που σφυρίζουν αδιάφορα μπροστά στον εργασιακό μεσαίωνα των εργοδοτών. Και ο κομματικός ομφάλιος λώρος τους τυλίγεται αργά γύρω από το δικό μας λαιμό.

Ένας βόρβορος από ολόιδιες γκόμενες – μαλλί κομμωτηρίου, fake αξεσουάρ, λευκωσιάτικη προφορά, κενόδοξες ιέρειες της ασημαντότητας. Και το Σάββατο clubbing.


Πείτε και σε μενα τον «περιθωριακό»: Πως τους αντέχετε;

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Απαραίτητο (περίπου) έμμετρο συμπλήρωμα:

Ένας από "δήθεν",
συρφετός που φοβάται το φως,
ένθεν και κείθεν,
οιωνεί περιθωριακοί και επαναστάτες,
προσκυνημένοι αποστάτες,
ερωτοκάπηλοι και των ηθών "προστάτες"
που μας έχουν κατακλύσει, δυστυχώς,
που τους κρεμάσαμε κουδούνια, ευτυχώς,
Νικόλα που ο λόγος σου ο μεστός,
για ακόμα μια φορά, σαν τον μικρό τρελλό του χωριού να μας θυμίζει,
πως ο βασιλιάς είναι γυμνός!!!

Ανώνυμος είπε...

gamato to sxolio toy ik!!!!!!!

Aceras Anthropophorum είπε...

Ρε Νικόλα ώρες ώρες μου προκαλείς έναν απέραντον θαυμασμό. Πρόσεχε μην πάρεις πάνω σου ά. Είπαμεν. Ώρες Ώρες. Τζαι είμαι σίγουρος ότι εκατάλαβες τι εννωώ.

Ανώνυμος είπε...

“Ήρωες, μίξερ, μανταλάκια, σερβιέτες,
λάβαρα, κόμιξ, σούπερ-μάρκετ, ηγέτες,
ρήτορες, μπλέντερ, βιταμίνες, μονώσεις,
κι ότι σου τάζουνε για να καυλώσεις.”

“Όλα από χέρι καμένα”
Κώστας Τριπολίτης

(Στίχοι που έγιναν και τραγούδι που τραγουδιέται από τον Βασίλη τον Παπακωνσταντίνου)

Unknown είπε...

Εγιώ τωρά σε ανακάλυψα. Να 'σαι καλά, να μάς τα λαλείς, πέρκι ξυπνήσει αλλο κανένας μεσ' σ' τούν'τον τόπον πο'ν' καμένος τζι' εν θωρεί ποττέ δροσιάν...

Ανώνυμος είπε...

Εσύ εν τους αντέχεις, αλλά εμείς αντέχουμεν τους;

Κανονικά εν εγώ που εννα δικαιούμουν τα δασκαλέματα τζιαι όι εσύ

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο ρε φίλε, όλοι αυτοί οι βολεμένοι εκάμα μας να φοούμαστε να πούμεν ότι θέλουμε να επιστρέψουμε στα σπίτια μας στην Κερύνεια. Αν είναι δυνατό να θέλεις να πας σπίτι σου τζαι να σε λαλούν εθνικιστή αυτοί που πέρνουν την ελληνική σημαία στα γήπεδα.