Νυχτερινές περιπολίες στη Λευκωσία

Τα βράδια, ο άλλος του εαυτός το σκάει κρυφά απο τις καθημερινές συμβάσεις και αλητεύει στα στενά της παλιάς Λευκωσίας. Αφουγκράζεται τον αχό αλλοτινών φωνών, που φτάνουν ακατάληπτες στα αυτιά του. Θυμάται τη σκηνή από μια ταινία, τη γεύση από ένα φιλί και ένα απόγευμα του Ιούλη στα "Καλά καθούμενα", ανάμεσα σε ψευτοκουλτουριάρηδες, φρικιά και wannabe δικηγόρους. Τις υγρές νύχτες αράζει στη μπάρα του "Χαμάμ" και πάνω από ένα Southern Comfort εξομολογείται στο φίλο του αδιέξοδα, ηδονικές εκκρίσεις σωματικών υγρών και μύχιες σκέψεις, καθώς στο μυαλό του ο Πορτοκάλογλου ξανατραγουδά τον Άσωτο Υιό. Τα κίτρινα φώτα αρχίζουν να διαθλόνται σε άλλες διαστάσεις όσο το αλκοόλ κατακλύζει τα εγκεφαλικά κύτταρα του και χαμογελάει φευγαλέα στην κοπέλα που μόλις μπήκε.
Το ξημέρωμα, σε εκείνη τη στιγμή της απόλυτης ησυχίας, γέρνει ήρεμος και πλήρης στο στρώμα του για να συνοψίσει τα όνειρα, μέχρι να ανοίξει τα μάτια στον "αληθινό" κόσμο...