Οι πλειοψηφίες στο στόχαστρο

«Τρομάξτε τους ήδη φοβισμένους δεσμώτες
με λόγια και νότες
κι οι ατσάλινες πόρτες ραγίζουν
και οι ταπεινοί τα ουράνια αγγίζουν,
δυο πύρινα μάτια και πύργους γκρεμίζουν....
Πάμε στο Γκουαντανάμο!»

Active Member
«Πέρασμα στο ακρόνειρο»

Είναι γνωστές ως «μαύρες τρύπες» και «μαύρες τοποθεσίες». Κέντρα επιχειρήσεων και μυστικές φυλακές σπαρμένες σαν πυώδεις πληγές στο πρόσωπο της γης. Εκεί αποφασίζεται ποιος, πότε και πως θα απαχθεί, σε ποια φυλακή θα βασανιστεί για να δώσει πληροφορίες. Οι εκτιμήσεις δίνουν ένα αριθμό γύρω στα 3000 άτομα τα οποία έχουν συλληφθεί μέχρι σήμερα .
Οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ έχουν το συντονισμό των επιχειρήσεων και κατευθύνουν τις έρευνες σε συνεργασία με τις αντίστοιχες υπηρεσίες άλλων χωρών. Τα κέντρα έχουν καταφέρει, κατά δήλωση πρώην αξιωματούχου της CIA, σημαντικές «επιτυχίες» στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», με συλλήψεις και εκτελέσεις υπόπτων. Από την άλλη ο Στάνσφιλντ Τέρνερ, πρώην επικεφαλής της CIA, δηλώνει για τις πρακτικές βασανιστηρίων που χρησιμοποιούνται ότι οι ΗΠΑ έχουν «παραβιάσει όρια και βρίσκονται σε επικίνδυνη περιοχή.»
Τα αεροδρόμια και ο εναέριος χώρος πολλών χωρών χρησιμοποιούνται από τα ίδια κέντρα για μεταφορά υπόπτων. Εναντίον τους δεν υπάρχει ούτε ένα δικαστικό ένταλμα ή απόφαση. Η στοιχειώδης προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θάβεται κάτω από το βάρος της ρητορικής του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» και της βερμπαλιστικής θέσης περί εξαγωγής της δημοκρατίας περιοχές του πλανήτη, όπου επεμβαίνουν κατά το δοκούν οι ΗΠΑ. Είναι ενδιαφέρον από σημειολογική άποψη ότι ακόμα και στο ζήτημα του τρόπου οργάνωσης μιας πολιτικής κοινωνίας, η αμερικάνικη επιχειρηματολογία βασίζεται σε εμπορικούς όρους, όπως η «εξαγωγή» της δημοκρατίας.
Με ή άνευ φόρων, δασμών και εκτελωνισμών, δεν αντιλαμβάνομαι από που οι ΗΠΑ αντλούν τη νομιμοποίηση να «εξάγουν» τον τύπο της δημοκρατίας που οι ίδιες έχουν (ή έστω τον τύπο δημοκρατίας που έχει βιώσει ο δυτικός κόσμος μέσα από την καπιταλιστική διάρθρωσή της). Οι διεθνείς συμφωνίες για την απαγόρευση των βασανιστηρίων, οι συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι αμέτρητες επιτροπές και υποεπιτροπές για τον έλεγχο της τήρησης τους γκρεμίζονται από τα σύγχρονα γκούλαγκ και τα επιλεκτικά ολοκαυτώματα που έχουν στηθεί.
Οι μυστικές φυλακές, οι αόρατοι και ανέλεγκτοι «τιμωροί και φύλακες», μα πάνω από όλα η ανοχή μας είναι μια ανοιχτή πληγή στην κοινωνία μας και στον πολιτισμό μας. Οι πρακτικές αυτού του είδους μας γυρνάνε αιώνες πίσω και ακυρώνουν κάθε θεσμική, νομική και πολιτική πρόοδο που έχει κάνει η ανθρωπότητα. Στο όνομα μιας συνεχώς ανασφαλούς «ασφάλειας», αδιόρατων κινδύνων από ανύπαρκτους εχθρούς, με το φόβο να τροφοδοτείται συνεχώς από κτυπήματα που μπορούν να συμβούν οποτεδήποτε και οπουδήποτε, οι αντιστάσεις των πολιτών υποχωρούν. Οι ελευθερίες περιστέλλονται και ο τρόμος επιβάλλεται και από τους «τρομοκράτες» και από τους «ελευθερωτές». Στο μέσον συμπιέζονται οι μάζες, οι πλειοψηφίες μπαίνουν στο στόχαστρο και τα ατομικά δικαιώματα σαπίζουν στα βιβλία των νομικών.
Ο παγκοσμιοποιημένος οικονομικός νεοφιλελευθερισμός, η συνεπακόλουθη ένταση των κοινωνικών ανισοτήτων, η πολιτική καταπίεση, η στήριξη αυταρχικών καθεστώτων που εξυπηρετούν τη μονοκρατορία, η συνεχής μετάλλαξη της δημοκρατίας σε ανταγωνισμό λαϊκίστικων φραξιών και η τυραννία των ΜΜΕ που χειραγωγεί την κοινή γνώμη (ο κατάλογος είναι ανοικτός προς συμπλήρωση...) είναι οι γενεσιουργές αιτίες που εξακολουθούν να παραμένουν ανέπαφες. Όσο αυτό το αλληλοτροφοδοτούμενο σύστημα δεν καταστρέφεται, τόσο ο φαύλος κύκλος της κρατικής εναντίον της «άναρχης» βίας θα έχει πάντα θύματα εμάς.